198 - how to make? HaHaHat with ears (Jak zrobić? Uszata czapka)

Greetings my foreign viewers! I've noticed a lot of visits from all around the world (especially USA ;-)) and I decided to make a tutorial for HaHaHat with ears.

It's easy! You need yarn (not very thin for ears must not be floppy!), circular needles (half a size smaller than you would normally use for the yarn) - or the other option: two yarns with the size of the needles for thinner one.

You need to measure your head and cast on (and please it's better to cast on less than more in this case!) 

for thinner yarns I will cast like 80-88 stitches, for bulkier ones (and bigger needles: 66-72)

Witajcie moi zagraniczni oglądacze! Zauważył człowiek wielki ruch na łączach (szczególnie z USA ;-)) i zdecydował zrobić tutka do uszatki.

To proste! Potrzebujecie włóczki (nie za cienkiej, bo uszy muszą sterczeć, a nie opadać!), druty z żyłką (pół rozmiaru mniejsze niż faktycznie używacie do takiej włóczki) - albo opcja inna: dwie włóczki o podobnym rozmiarze, z drutami, których użylibyście do tej cieńszej.

Teraz trzeba nabrać oczka (i zawsze w tym wypadku lepiej mniej, niż więcej!)

dla cieńszych włóczek nabieram 80-88 oczek, dla grubszych (i grubszych drutów: 66-72).

This is my HaHaHat, I used two yarns - thin acrylic and viscose. It obviously is PINK and looks a bit small, but:

1. it cannot be bigger! It needs to sit on your head tightly and produce "ears"

so after you join the round and make a tube - please, measure your head (forehead just above your brows to the top and add 1-2 cm, or 0,5 to 2/3 inch.) Mostly it's ca. 18-20 cm for an adult. My model - Leopold has rather small head ;-)

To moja uszatka. Zrobiona z 2 różnych włóczek - akrylu i wiskozy. Oczywiście jest RÓŻOWA i wygląda na za małą, ale:

1. nie może być większa! Musi ciasno siedzieć na głowie i wyprodukować "uszy" zatem jak już połączycie robótkę i zrobicie tubę - proszę zmierzcie głowę (zaczynamy od czoła tuż nad brwiami aż do czubka, dodając 1-2 cm do uzyskanego pomiaru). Zwykle dla dorosłego człowieka to jakieś 18-20 cm. Mój model - Leopold ma raczej małą główkę ;-)

I use the hat itself - when I can grab the needles on the top of the head (with the hat on! - circular needles are a must! and much longer - preferably 80 cm long, I use magic loop method) when you can barely catch needles just to join them then you add one round and finish.

Ja do celów mierniczych używam samej czapki, jeśli wydaje mi się, że już, to zakładam na głowę i próbuję złapać druty na czubku głowy (druty z żyłką to mus, dłuższe niż normalnie do robienia na okrągło - zwykle około 80 cm, używam metody magic loop) jak się udaje złapać i nie ma za dużo ani za mało dzianiny, to dodajemy jedno okrążenie i zamykamy.

2. Now you are stitching the tube to get a rectangular shape.

And... done :-)

2. Należy teraz zszyć brzegi tak, by powstał prostokąt. I... zrobione!

Do not be afraid, if you still don't know something just ask in the comment! I will answer!

Nie bójcie się, jeśli coś jest niezrozumiałe, to pytajcie w komentarzach, zawsze odpowiem!

And now few pictures from yesterday's XVIII MANIFA in Warsaw! 

I made this poster:

Taki plakacik się zrobiło:

and will use it again this Wednesday on Women's Strike

so if you are in Warszawa, please join us! :-)

i się użyje ponownie w środę na Strajku Kobiet

więc jeśli jesteście w Warszawie, proszę dołączcie do nas!

173 - Śląska MANIFA 2016

I znowu w obrazkach :-)
*
Bezpieczeństwo kobiet - MANIFEST
(tekst z gazetki manifowej 1 strona)

Poczucie bezpieczeństwa to jeden z fundamentów wspólnoty. Razem żyjemy, nawzajem się potrzebujemy i wspieramy. Mamy prawo oczekiwać, że nasze najważniejsze potrzeby zostaną zaspokojone, że wspólnota  ochroni nas i nie pozwoli nam wyrządzić krzywdy. Życie wolne od strachu i poczucia zagrożenia uznajemy za niezbywalny element społecznej umowy.

Kobiety w szczególny sposób narażone  są na utratę poczucia bezpieczeństwa i to w każdej ze sfer życia. Na gruncie zawodowym nierówne traktowanie dotyczy w pierwszej kolejności kobiet jako tych, które otrzymują za równą pracę płacę o kilkadziesiąt procent niższą od płacy mężczyzny. Proporcjonalnie częściej kobietom przypada w udziale praca na śmieciowych warunkach oraz zatrudnienie w niskopłatnych zawodach.

20% kobiet w wieku emerytalnym żyje poniżej progu ubóstwa. Systemowa przemoc ekonomiczna ze strony państwa wzmacniana jest przez wyzysk oparty na bezpłatnej pracy opiekuńczej, wykonywanej najczęściej przez kobiety. Szokującym obliczem polskiej przemocy ekonomicznej wobec kobiet jest powszechne przyzwolenie na złodziejstwo alimentacyjne wobec matek i dzieci.

Strefa publiczna pod wieloma względami pozostaje sferą dla kobiet zamkniętą lub wobec nich wrogą. W polityce, nauce oraz mediach wciąż nieustannie umniejsza się rolę kobiet oraz ich doświadczenie, kompetencje, wiedzę. Naszej obecności w przestrzeni stawia się różnego rodzaju bariery, nie pozwalając nam na swobodę przemieszczania się, zachowania, ekspresji.

Nasze ciała i ubiory podlegają surowej kontroli. Akceptacja dla naruszenia naszej nietykalności oraz wyrządzania nam krzywdy uzależniona jest od oceny naszego zachowania.

Jesteśmy obiektem nieustannych uwag, komentarzy, uprzedmiotowienia i molestowania. Kiedy się temu sprzeciwiamy - oskarża się nas o brak poczucia humoru.

W sferze prywatnej, to najczęściej z rąk bliskich, mężów, ojców, partnerów i braci, doznajemy przemocy fizycznej, psychicznej, ekonomicznej i emocjonalnej. Straszy się nas przebywaniem w nocy w ciemnych uliczkach, straszy się gwałtem dokonanym przez nieznajomych zbirów. Tymczasem, to właśnie nasze domy są dla nas najczęściej miejscami podwyższonego ryzyka.

Dość zastraszania kobiet! We wspólnotach, które tworzymy mamy prawo żyć i funkcjonować na równych zasadach, wolne od wszelkich form przemocy.

Mamy prawo czuć się bezpieczne!

*

O to warto walczyć, dla tego warto zmoknąć :-)

Bardzo Wam wszystkim dziękuję! Cieszę, że byłam tam z Wami ♥ :-)