Gender studies, czyli jak to dobrze mieć kumpli ;-)

Będzie po polsku.

Wyłącznie. ;-)

Mam Przyjaciela, znamy się od przedszkola i H. jest dla mnie kimś absolutnie wyjątkowym. Nieromansowo. Tak po prostu.

Cokolwiek się nie działo, zawsze mogłam na H. liczyć i przeżyliśmy wspólnie masę dobrych i złych rzeczy. H. dostał ode mnie indiańskie imię "Same Troski", które po pewnym czasie ewoluowało w "Jestem Boski".

To taki przydługi wstęp, a teraz prezentacja: oto H.

(teraz wszystko powinno być jasne, to właśnie taki typ ;-)).

Ale do rzeczy. Z H. miewamy nader interesujące konwersacje, najlepsze kiedy jedziemy samochodem, siedzimy gdzieś, albo czekamy na coś. 

miejsce: parking pod Tesco w uroczej wiosce P. siedzimy w samochodzie, H. je orzeszki

ja: dlaczego faceci tak strasznie chrupią?

H.: i pierdzą.

ja: i bekają...

H.: i nie zamykają deski... (za to zawsze dostaje bęcki ode mnie ;-))

ja: i zostawiają brudne skarpety... już przestań chrupać i jedź!

H.: noooo, ale faceci się przydają. mogą naprawić kibel... i poruchać.

ja: nigdy mi nie naprawiłeś kibla.

H.: a dałaś poruchać?

(po owej konkluzji jakakolwiek jazda stała się niemożliwa, gdyż przez dobry kwadrans wyliśmy ze śmiechu)